Πίσω από το προσωπείο μιας ανυπόγραφης ανακοίνωσης μίσους και ξενοφοβίας ο φασισμός ξαναέκανε την εμφάνισή του στην πόλη μας κρατώντας σιδηρολοστούς, μαδέρια και κατσούνες. Πρωταγωνιστής του μίσους και θύτης της λογικής, η ελληνική αστυνομία, πήρε την κατάσταση στα χέρια της όχι απλά κάνοντας πλάτες στους ξενοφοβικούς αλλά επιτιθέμενη με περισσό ζήλο στους διαδηλωτές αντιφασίστες, ρίχνοντας πλήθος χημικά
αέρια την ώρα που οι μικροί μαθητές του 2ου Δ.Σ είχαν μάθημα, συλλαμβάνοντας και δέρνοντας διαδηλωτές, επιτρέποντας τον ξυλοδαρμό εκπαιδευτικού από φασίστες μπροστά στα μάτια της, τραυματίζοντας και αφήνοντας στη θέση της τα τάγματα εφόδου των φασιστών να περιπολούν το ίδιο απόγευμα τραμπουκίζοντας στην πόλη. 
Χαιρετίζουμε το σθένος των αντιδιαδηλωτών, τις ανακοινώσεις αλληλεγγύης που έχουν βγει μέχρι τώρα και ιδιαίτερα του συλλόγου γονέων του 1ου Δ.Σ Ρεθύμνου για τα άμεσα αντανακλαστικά του. Θυμίζουμε πως όπως και το φθινόπωρο του 2012 σε ανάλογη περίπτωση οι πολίτες του Ρεθύμνου είχαν ανταποκριθεί με έντονη την αγωνία για ανάληψη δράσης και ενημέρωση σε κάλεσμα του Πανεπιστημίου και άλλων φορέων στο Σπίτι του Πολιτισμού με θέμα την αντιμετώπιση της αναδυόμενης τότε φασιστικής απειλής στην πόλη έτσι και τώρα, 4 χρόνια μετά, καθίσταται επιτακτική ανάγκη να είμαστε σε επιφυλακή. Ως εργαζόμενοι, γονείς , φοιτητές, εκπαιδευτικοί, μετανάστες, άνθρωποι που δεν πνίξαμε τη συνείδησή μας στη λήθη να έχουμε στο νου μας τα εξής δεδομένα:
1. Ότι σε καιρούς οικονομικής/κοινωνικής/πολιτειακής και υπαρκτικής κρίσης- σαν αυτή που διανύουμε- ο αποπροσανατολισμός μέσω της συσπείρωσης των πολιτών στον εθνικό κορμό είναι το «εκ των ων ουκ άνευ». Ή για να το πούμε διαφορετικά, αν δεν υπήρχαν φιλοφασίστες ξενοφοβικοί θα έπρεπε να τους εφεύρουν ή να τους πληρώσουν να υπάρχουν. Εξού και το σύνθημα «Όσο περισσότερο μας κλέβουν τη ζωή, τόσο μας ταΐζουν με έθνος και φυλή»
2. Η ρεθεμνιώτικη ιστορία σιμά στον τιτάνιο αντιφασιστικό αγώνα που έδωσε ενάντια στους σουμπερίτες και ναζί δεν απαλλάχθηκε ποτέ από τα νόθα της παιδιά , τους δοσίλογους που βγάζουν μεροκάματο από τις έννοιες πατρίδα, έθνος και φυλή για να επιβιώσουν. «Πρόσφηγκες» (προς +σφήγκα) προσφωνούσε υποτιμητικά μερίδα ντόπιων τους μικρασιάτες πρόσφυγες και Σμυρνιές 
(= πόρνες) τις γυναίκες τους που εγκαταστάθηκαν στον Τσεσμέ Ρεθύμνου . Εύκολος τρόπος για να ρίξει κανείς τα μεροκάματα των μερικών χιλιάδων προσφύγων τότε που πήραν τη θέση των μεροκαματιάρηδων Χαλικούτηδων που μόλις είχαν υποστεί πογκρόμ και αναγκαστική μετακίνηση από το νησί. Εξού και το σύνθημα «Ο ρατσισμός ρίχνει τα μεροκάματα».
3. Η απόφαση του ΠΕΔ για εγκατάσταση σε σπίτια και ξενοδοχεία (υπό πολλές προϋποθέσεις) αν και φαινομενικά είναι περισσότερο ανθρωπινή από τη δημιουργία στρατοπέδων συγκέντρωσης δεν μας πείθει για τις αγαθές της προθέσεις. Στις μέρες που ζούμε, η φράση «όλα έχουν μια τιμή» βασιλεύει στη λογική των φορέων. Ο δήμος Ρεθύμνου με δική του πρωτοβουλία βρήκε μια «σολομώντεια λύση» που έγινε αποδεκτή από τη συντριπτική πλειοψηφία. Δεν σας εκπλήσσει; Έχει παρέλθει το πρώτο εξάμηνο του 2016 και δεν έχει καταβληθεί η ΣΑΤΑ (Συλλογική Απόφαση Τοπικής Αυτοδιοίκησης, που αποτελεί τη μοναδική πηγή χρηματοδότησης έργων για τους δήμους). Επίσης, δεν έχει καταβληθεί καμία δόση των παρακρατηθέντων, δεν έχουν χρηματοδοτηθεί βασικές οριζόντιες δράσεις, όπως οι ΔΕΥΑ (Δημοτικές Επιχειρήσεις Ύδρευσης Αποχέτευσης), οι αφαλατώσεις. Επίσης δεν έχουν αποδοθεί οι πόροι από το Τέλος Ακίνητης Περιουσίας (ΤΑΠ) και το τέλος διαφήμισης, σε εκκρεμότητα παραμένει η επιπλέον χρηματοδότηση μεταφερομένων αρμοδιοτήτων και ιδιαίτερα το κόστος μισθοδοσίας των δημοτικών αστυνομικών, των σχολικών φυλάκων και των σχολικών καθαριστριών, ενώ δεν έχουν καταβληθεί 20 εκ. ευρώ για επισκευή και συντήρηση των σχολικών μονάδων . Βασική προϋπόθεση του σχεδίου για εγκατάσταση προσφύγων και στην πόλη μας είναι η απευθείας χρηματοδότηση από την Ύπατη Αρμοστεία. Ταυτόχρονα το δημοκρατικό προφίλ του ισόβιου δημάρχου μας ενδυναμώνεται την ώρα που- όσοι δεν έχουν κοντή μνήμη- δεν πρέπει να ξεχνούν πως είναι ο ίδιος που ανταποκρίθηκε πριν από λίγο καιρό θετικά στην απαίτηση του νεοναζί βουλευτή Παναγιώταρου να δοθούν στη δημοσιότητα τα στοιχεία των νηπίων – παιδιών μεταναστευτικών οικογενειών από τα νηπιαγωγεία της πόλης. O στόχος ήταν να χρησιμοποιηθούν από τη χιτλερική αυγή. Σύμφωνα με τον ίδιο τον Παναγιώταρο η χιτλερική αυγή ήθελε τα στοιχεία, ώστε να “πετάξει τα νήπια των μεταναστών και των προσφύγων έξω από τα νηπιαγωγεία” …
Τέλος, να έχουμε υπόψη πως όταν η χρηματοδότηση εκλείψει το δημόσιο παράπονο του προέδρου των ξενοδόχων Ρεθύμνου θα γίνει πραγματικότητα. Είναι ο κ. Τσακαλάκης που αντιπρότεινε πριν την λήψη απόφασης ότι : «Αν θέλει λοιπόν hot spot, εμείς έχουμε πολλά νησιά που έχουν δομές και είναι ακατοίκητα και στο παρελθόν φιλοξένησαν Έλληνες και αν φιλοξένησαν Έλληνες γιατί ήταν καλά γι’ αυτούς και όχι για τους ξένους;» . Η άλλη επιλογή είναι η πεπατημένη : να πληρώνουν τη διαμονή τους δουλεύοντας με ωρομίσθιο στα 80 σεντ. ως λαντζιέρηδες, καθαριστές και φορτοεκφορτωτές σύμφωνα με τα συνδικάτα και την έρευνα της δημόσιας τηλεόρασης NDR στη Γερμανία το χειμώνα που μας πέρασε . Μια δεξαμενή φτηνού εργατικού δυναμικού για τις τουριστικές μας υποδομές και τα θερμοκήπια;
Όπως και να χει ο ασκός του Αιόλου άνοιξε για την πόλη του Ρεθύμνου και είναι στο χέρι μας το προς τα πού θα φυσήξει αρκεί να αναλάβουμε πρωτοβουλίες ενάντια στην εκπόρνευση της λογικής, της ιστορίας και της ελπίδας. Τα αντανακλαστικά μας από δω και στο εξής θα ορίζουν τις εξελίξεις σε έναν δήμο που ο πολίτης μάχεται να αναδυθεί από το βούρκο του ιδιώτη (idiot).
Με το σύνθημα «ΖΩΗ ΟΧΙ ΕΠΙΒΙΩΣΗ» στο μυαλό, χαμογελάμε με περίσσια ικανοποίηση που άλλο ένα αυτοοργανωμένο εγχείρημα πραγματοποιεί τη δημόσια εμφάνισή του στο Ρέθυμνο. Για εμάς, τους εργαζόμενους-ες στο συνεταιρισμό ¨το Κιβώτιο¨ το ποδοσφαιρικό σωματείο Λίβας ήρθε για να καλύψει ένα πάγιο αίτημα χρόνων στο χώρου του αθλητισ
Η απόφαση του Δημοτικού συμβουλίου στο Ρέθυμνο να μην παραχωρήσει το δημοτικό κήπο στο κέντρο της πόλης για την διεξαγωγή του 2ου Pride στις 16/3 είναι μία υπόθεση που αποκαλύπτει για ακόμη μια φορά τις τοξικές (για την κοινωνία του Ρεθύμνου) πολιτικές αντιλήψεις των τοπικών αρχών.
