Tag Archives: κιβώτιο

ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΝΟΝΤΑΣ ΤΗ ΖΩΗ – Abdulah Ocalan / Eκδ. Στάσει Εκπίπτοντες

Posted on by
Καθώς ο αγώνας για την ελευθερία των γυναικών κατευθύνεται προς την πολιτική σφαίρα, πρέπει αυτές να γνωρίζουν ότι αυτή η πτυχή της πάλης είναι και η πιο δύσκολη. Αν δεν υπάρξει πολιτική νίκη, κανένα άλλο επίτευγμα δεν θα είναι μόνιμο. Και, όταν μιλώ για πολιτική επιτυχία, δεν αναφέρομαι στην οργάνωση κάποιου κινήματος για τη θέση της γυναίκας μέσα στο κράτος. Αντιθέτως, μιλώ για πάλη ενάντια στις κρατικές και ιεραρχικές δομές, για τη δημιουργία πολιτικών σχημάτων με στόχο μια κοινωνία δημοκρατική, οικολογική, που να σέβεται την ισότητα των φύλων και να μην περιστρέφεται γύρω από το κράτος. Επειδή η ιεραρχία και ο κρατισμός δεν συμβαδίζουν με τη γυναικεία φύση ένα κίνημα για την ελευθερία των γυναικών πρέπει να αγωνίζεται για αντί-ιεραρχικά και μη κρατικά πολιτικά σχήματα.

TsiknoΠέμπτη στη Χαλούμπα!

Posted on by

Αγαπητοί/ες,  οι εργαζόμενες/οι των δύο συνεργατικών ενώνουμε τις υπεργαλαξιακές συνεργατικές δυνάμεις υπό το νόστιμο γκρι της τσίκ νας που όλους μας συναρπάζει …
ψηθείτε για ψησίματα, για παραδοσιακά αποκριάτικα παιχνίδια και για βαψίματα στον πλανήτη Τζεπέττο από το μεσημέρι. Πιο νωρίς ή πιο αργά κάνουμε μια βόλτα από το νεοσύστατο μπακάλικο του Δικτύου Χωρίς Μεσάζοντες στην Καλλιθέα .

Swing Στο Χαλικούτι Με Τους Gipsy Disordah

Posted on by

Την Παρασκευή το Χαλικούτι υποδέχεται το Trio Gipsy Disordah στον πεζόδρομο σε μια βραδιά με … παλιά λαικά της Γαλλίας 🙂

είσοδος ελεύθερη , έξοδος αμφίβολη

13707697_1735778556705693_1259648781830251532_n

 

https://www.youtube.com/watch?v=CsxhnjybnR4

Διημερο Στηριξης Για Τη Βιο.με

Posted on by

13567249_1730651513885064_5716759137276856405_n(1η Μερα): Θερινη Προβολη Στο Πεζοδρομο

Next Stop: Ουτοπία, α΄προβολή για το Ρέθυμνοντοκυμαντέρ για το κατειλημμένο εργοστάσιο της ΒιοΜε.
(91΄, ελλάδα -γερμανία, 2015, )

του Απόστολου Καρακάση

Σύνοψη : Όταν το εργοστάσιο της Βιομε κλείνε,ι η εργάτες του αποφασίζουν να κάνουν κάτι επαναστατικό για τα ελληνικά δεδομένα: να το καταλάβουν και να το λειτουργήσουν μόνοι της με τις αρχές της άμεσης δημοκρατίας. Το εγχείρημά τους, εν μέσω κρίσης, εμπνέει διεθνώς την ώρα που η πρώην εργοδότρια παρακολουθεί έκπληκτη το εργοστάσιο να μετατρέπεται σε σύμβολο ααγώνα και αξιοπρέπειας.

Την προβολή θα ακολουθήσει διαδικτυακή συνέντευξη με τον σκηνοθέτη Α. Καρακάση

το τρέιλερ:

https://www.youtube.com/watch?v=As81MHEDJ7A

Έκθεση ερασιτεχνικής φωτογραφίας #3 ΘΑΛΑΣΣΑ

Posted on by

13438963_1728948144055401_2281453091399265628_nΒγάζει η θάλασσα κρυφή φωνή —
φωνή που μπαίνει
μες στην καρδιά μας και την συγκινεί
και την ευφραίνει.

Τραγούδι τρυφερό η θάλασσα μας ψάλλει,
τραγούδι που έκαμαν τρεις ποιηταί μεγάλοι,
ο ήλιος, ο αέρας και ο ουρανός.
Το ψάλλει με την θεία της φωνή εκείνη,
όταν στους ώμους της απλώνει την γαλήνη
σαν φόρεμά της ο καιρός ο θερινός.

Φέρνει μηνύματα εις ταις ψυχαίς δροσάτα
η μελωδία της. Τα περασμένα νειάτα
θυμίζει χωρίς πίκρα και χωρίς καϋμό.
Οι περασμένοι έρωτες κρυφομιλούνε,
αισθήματα λησμονημένα ξαναζούνε
μες στων κυμάτων τον γλυκόν ανασασμό.

Τραγούδι τρυφερό η θάλασσα μας ψάλλει,
τραγούδι που έκαμαν τρεις ποιηταί μεγάλοι,
ο ήλιος, ο αέρας και ο ουρανός.
Και σαν κυττάζεις την υγρή της πεδιάδα,
σαν βλέπεις την απέραντή της πρασινάδα,
τον κάμπο της πούναι κοντά και τόσο μακρυνός,
γεμάτος με λουλούδια κίτρινα που σπέρνει
το φως σαν κηπουρός, χαρά σε παίρνει
και σε μεθά, και σε υψώνει την καρδιά.
Κι αν ήσαι νέος, μες σταις φλέβες σου θα τρέξη
της θάλασσας ο πόθος· θα σε ’πη μια λέξι
το κύμα απ’ τον έρωτά του, και θα βρέξη
με μυστική τον έρωτά σου μυρωδιά.

Βγάζει η θάλασσα κρυφή φωνή —
φωνή που μπαίνει
μες στην καρδιά μας και την συγκινεί
και την ευφραίνει.

Τραγούδι είναι, ή παράπονο πνιγμένων; —
το τραγικό παράπονο των πεθαμένων,
που σάβανό των έχουν τον ψυχρόν αφρό,
και κλαίν για ταις γυναίκες των, για τα παιδιά των,
και τους γονείς των, για την έρημη φωλιά των,
ενώ τους παραδέρνει πέλαγο πικρό,

σε βράχους και σε πέτραις κοφτεραίς τους σπρώχνει,
τους μπλέκει μες στα φύκια, τους τραβά, τους διώχνει,
κ’ εκείνοι τρέχουνε σαν νάσαν ζωντανοί
με ολάνοιχτα τα μάτια τρομαγμένα,
και με τα χέρια των άγρια, τεντωμένα,
από την αγωνία των την υστερνή.

Τραγούδι είναι, ή παράπονο πνιγμένων;—
το τραγικό παράπονο των πεθαμένων
που κοιμητήριο ποθούν χριστιανικό.
Τάφο, που συγγενείς με δάκρυα ραντίζουν,
και με λουλούδια χέρια προσφιλή στολίζουν,
και που ο ήλιος χύνει φως ζεστό κ’ ευσπλαγχνικό.

Τάφο, που ο πανάχραντος Σταυρός φυλάει,
που κάποτε κανένας ιερεύς θα παή
θυμίαμα να κάψη και να ‘πη ευχή.
Χήρα τον φέρνει που τον άνδρα της θυμάται
ή υιός, ή κάποτε και φίλος που λυπάται.
Τον πεθαμένο μνημονεύουν· και κοιμάται
πιο ήσυχα, συγχωρεμένη η ψυχή.

Κ.Π Καβάφης
(Από τα Αποκηρυγμένα, Ίκαρος 1983)

έΚΘΕΣΗ εΡΑΣΙΤΕχΝΙκήΣ φωτογραφίας #2 οχήΜαΤα ΠαΛαΙα

Posted on by

έκθεση ¨παλαιά οχήματα” έτοιμη για επίσκεψη. Αναμένουμε τις συμμετοχές για την επόμενη θεματική.

ευχαριστούμε πολύ όλους όσοι/ες συνεισφέρατε με τα έργα σας εντός προθεσμίας στη θεματική “Οχήματα Παλαιά”. Το είχαμε ψυχανεμιστεί πως ο κόσμος που ασχολείται με την ερασιτεχνική φωτογραφία είναι παραπάνω από αρκετός. Δείτε λοιπόν τα έργα της δεύτερης συνολικής φωτογραφικής έκφρασης στους τοίχους του καφενείου (ολοκληρωμένα από την Τρίτη) και ετοιμαστείτε για το επόμενο θέμα που είναι η ….
“Θάλασσα…” (μέσα μας , μέσα σας)
Από τα αναφωνητά του Ξενοφώντα στους στίχους του Baudelaire και από τον Ελύτη στη φαντασία του Ιούλιου Βερν, η θάλασσα “έχει μια δύναμη που επιδρά επάνω στους ανθρώπους σαν θέληση. Η θάλασσα μπορεί να υπνωτίζει” (Ε.Ίψεν).
Όμως περισσότερο από όλα το υγρό της πέπλο έχει αποτυπωθεί στον καμβά των αναμνήσεων για να μας θυμίζει κάτι.
Περιμένουμε τα έργα σας σε ανάλυση άνω του 1.5 MB (εκτύπωση δική μας) για να εκτεθούμε συλλογικά μέχρι τις 30 του Ιούνη!

Σημαντικό: στείλτε μας-αν θυμάστε- κάποια στοιχεία για τη φωτό σας : τόπο, ημερομηνία ή κάτι που θέλετε να γραφτεί.
Στείλτε στο “xalikouti@gmail.com”
ή μέσω fb

13528928_1725961021020780_7701882757381733717_n13501738_1725961057687443_3726077530958544650_n

έκθεση Φωτογραφίας #1 ΣΚουριΑ

Posted on by

Σκουριά στους τοίχους του καφενείου , φίλοι και φίλες τα εγκαίνια της πολυθεματικής έκθεσης φωτογραφίας μόλις ξεκίνησαν!
Ενημερωθείτε για το πως μπορείτε να συμμετάσχετε στην επόμενη θεματική, “Οχήματα παλαιά”, για το νόημα της πολυθεματικής έκθεσης και ακούστε τους φίλους μουσικούς κατά το βραδάκι.

13319990_1719331185017097_7375673737792756427_n

ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΠΟΛΥΘΕΜΑΤΙΚΩΝ ΕΚΘΕΣΕΩΝ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ μετά μουσικής

Posted on by

13319984_1718561261760756_8914028048739387143_nΤην Κυριακή 5/6/2016 οι εργαζόμενες /οι του συνεταιρισμού «το Κιβώτιο» σας προσκαλούν στα εγκαίνια μιας πολυθεματικής έκθεσης φωτογραφίας μακράς διάρκειας. Η ιδέα μας έχει ως εξής: για 10 ημέρες θα κοσμούν τους τοιχους του Χαλικουτίου 10 φωτογραφίες με συγκεκρμένη θεματική , ενώ ταυτόχρονα θα ανακοινώνεται η θεματική που θα ακολουθήσει ώστε να υπάρχει επαρκής χρόνος προετοιμασίας για όσους επιθυμούν να εκθέσουν τα έργα τους. Όλοι μπορούν να συμμετέχουν είτε με την προσκόμιση φωτογραφίας (σε ψηφιακη μορφή , εμείς θα αναλαμβάνουμε την εκτύπωση) , είτε με προτάσεις για επόμενες θεματικές. Επιθυμία και στόχος μας είναι να υπάρξει συμμετοχή ώστε να υπερβούμε τόσο το όριο των 10 ημερών της κάθε θεματικής όσο και τη συνολική διάρκεια της έκθεσης.
Θέλουμε λοιπόν να συνδράμουμε με ακόμα μια προσπάθεια για ουσιώδη κοινωνική ζύμωση , αυτή τη φορά μέσα από πράξεις προσωπικής έκφρασης. Αγωνιζόμαστε ώστε το Χαλικούτι εκτός από χώρος ισότιμης εργασίας με οριζόντια δομή , να αποτελεί και μέρος ανταλλαγής σκέψεων και απόψεων, έκφρασης και σύμπραξης. Όπως εναντιωνόμαστε στο μοντέλο του σύγχρονου εργαζόμενου-σκλάβου , είμαστε και αντίθετοι με το ισχύον ανθρωπολογικό πρότυπο του άβουλου και κοινωνικά ανέκφραστου υποκειμένου. Εξάλλου η κοινωνία που οραματιζόμαστε και για την οποία παλεύουμε , δεν βασίζεται στις έννοιες του κέρδους , της κατανάλωσης και του ατομικισμού , αλλά στην κουλτούρα της δημιουργικής συνεργασίας και στην ανάδειξη των προσωπικών δεξιοτήτων με σταθερό παρανομαστή τη συλλογική ευζωία και εξέλιξη.
————————————————————————-
Αρχή λοιπόν γίνεται με τη θεματική «Σκουριά» , ενώ στις 15/6 θα πάρει τη σκυτάλη για τη συνέχεια της έκθεσης η θεματική «Οχήματα παλαιά». Ανυπομονούμε λοιπόν , όπως προείπαμε , για συμμετοχή τόσο με φωτογραφίες όσο και με προτάσεις για νέες θεματικές ώστε να ολοκληρώσουμε μαζί άλλη μια προσπάθεια για κοινωνική χειραφέτηση/έκφραση από τα κάτω , τοποθετώντας στην αιχμή του βέλους-αυτή τη φορά- τα καλλιτεχνικά μας ένστινκτα.
Είμαστε όλοι καλλιτέχνες , οργισμένοι , τρυφεροί και θεομπαίχτες.

Εργαζόμενοι/ες στο συνεταιρισμό «το Κιβώτιο»

Υ.Γ: προσκομίστε τις φωτογραφίες σας ψηφιακά είτε στο χώρο του καφενείου είτε στο xalikouti@gmail.com σε εκτυπώσιμη ανάλυση

ΟΙ ΡΟΜΠΕΝ ΤΟΥ ΞΥΛΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΙ

Posted on by

Αλληλεγγύη στους εργάτες του δεύτερου ανακτημένου εργοστασίου

«ένας ψίθυρος διατρέχει τον πλανήτη. Ένας ψίθυρος πως ένας άλλος τρόπος εργασίας είναι εφικτός: εργασία χωρίς αφεντικά. Τόσο δύσκολα τόσο απλά».

Στους καιρούς που ζούμε η αντίστασή μας δεν μπορεί να περιορίζεται σε ένα ΟΧΙ και στην καταγγελία των όσων βάρβαρων πολιτικών καταστρέφουν τις ζωές μας. Δίπλα σε αυτό το ηχηρό ΟΧΙ πρέπει και μπορούμε να δημιουργήσουμε τις συνθήκες εκείνες που θα μας επιτρέψουν όχι απλώς να ελπίζουμε σε ένα καλύτερο μέλλον αλλά σε μια ζωή με αξιοπρέπεια στο παρόν.

Στη δημιουργία αυτών των συνθηκών, συνθηκών μιας ζωής που δεν παραδίδεται στη μιζέρια και την κατάθλιψη της ανεργίας και της παραίτησης, έχουν προχωρήσει εδώ και τρεις μήνες οι Ρομπέν του Ξύλου. Εργάτες σε ένα ακμάζον έως το 2009 εργοστάσιο ξυλείας στην Ημαθία, είδαν τις ζωές του να καταστρέφονται στα χρόνια της κρίσης. Απλήρωτοι εδώ και 5 χρόνια ξεκίνησαν έναν αγώνα διεκδιδώντας το αυτονόητο: δουλειά για να ζήσουν. Ούτε τα αφεντικά, ούτε το σύστημα, ούτε καμιά κυβέρνηση μπόρεσαν ή θέλησαν να τους προσφέρουν το αυτονόητο.

Από το Γενάρη του 2016 λοιπόν προχώρησαν σε επίσχεση εργασίας και κατάληψη του εργοστασίου με στόχο την αυτοδιεύθυνση και την αυτοδιαχείριση της παραγωγής. Εμπνευσμένοι από εκατοντάδες παραδείγματα αυτοδιαχείρισης στην Αργεντινή, από δεκάδες παραδείγματα στην Ευρώπη αλλά και από τη ΒΙΟΜΕ στην Ελλάδα, τολμάνε, διεκδικώντας στην πράξη τη δυνατότητα να ζήσουν, να ανοίξουν ένα δρόμο: το δρόμο της αυτοδιαχείρισης.

Σε αυτό το δρόμο βρίσκουν απέναντί τους τούς κατασταλτικούς μηχανισμούς της εξουσίας. Στις 21 Μάρτη μία πρωτοφανής, για τα δεδομένα του νομού Ημαθίας, αστυνομική επιχείρηση με παρουσία ΜΑΤ, εισαγγελέα και δικαστικού επιμελητή, προστατεύοντας τα συμφέροντα ενός ιδιώτη-προμηθευτή επέτρεψε την αρπαγή των πρώτων υλών από το εργοστάσιο. Πρώτες ύλες οι οποίες δικαιωματικά ανήκαν στους εργαζόμενους αφού η πρώην εταιρία (στην οποία συμμετείχε και ως επενδυτής ο συγκεκριμένος ιδιώτης) τους οφείλει δεδουλευμένα 700.000 ευρώ.

Οι δικαστικές αποφάσεις που προασπίζονται τα συμφέροντα ενός ιδιώτη έναντι των συμφερόντων των εργαζομένων, αποτελούν ένα ακόμα δείγμα της διολίσθησης του συστήματος στην εφαρμογή των πιο ακραίων νεοφιλελεύθερων πολιτικών. Απαιτούμε από την κυβέρνηση, που διακηρύσσει σε όλους τους τόνους τη βούλησή της για στήριξη των εργαζομένων και της «κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας», να το αποδείξει στην πράξη και όχι να παραμείνει στα λόγια.

Εμείς που υπογράφουμε αυτό το κείμενο, ως συλλογικότητες που αγωνιζόμαστε στην πράξη για την αυτοδιαχείριση, ως κολεκτίβες εργασίας, δηλώνουμε ότι σε αυτόν το δρόμο οι Ρομπέν του Ξύλου, δεν είναι μόνοι τους. Όταν χτυπάνε έναν από μας, μάς χτυπάνε όλους. Στηρίζουμε με όλη τη δύναμη της αλληλεγγύης μας τον αγώνα των Ρομπέν του Ξύλου. Η αυτοδιαχείριση για μας δεν είναι κούφια λόγια και υποσχέσεις από τα πάνω, αλλά ένας δρόμος αγώνα των από κάτω για μια ζωή με αξιοπρέπεια εδώ και τώρα και ένα όραμα για μια κοινωνία χειραφετημένη. Μια κοινωνία και έναν κόσμο με ελευθερία, δικαιοσύνη και αξιοπρέπεια.

ΣΥΝ.ΑΛΛΟΙΣ, Γιουκάλι, Εκδόσεις των Συναδέλφων, Το Παγκάκι, Lacandona, Περιβολάκι, Συνεταιρισμός ΤΟ ΚΙΒΩΤΙΟ (Χαλικούτι)

τα βιβλία των ανεξάρτητων εκδόσεων στο Χαλικούτι

Posted on by

DSC_0222Από τους πρώτους μήνες λειτουργίας του συνεταιρισμού ενεργοποιήθηκε η “μικρήαλλά” βιβλιοθήκη μας.

Η επιλογή μας να διακινούμε έργα μόνο ανεξάρτητων εκδόσεων ούτε τυχαία είναι ούτε βιτρίνα εναλλακτική. Στα χρόνια της κρίσης που διανύουμε η δίψα μας για αμεσολαβήτη ενημέρωση, ανάλυση αλλά και ριζοσπαστική λογοτεχνία είναι δεδομένη. Όπως συμβαίνει σε όλους τους τομείς της οικονομίας έτσι και στο χώρο του βιβλίου η συσσώρευση καλά κρατεί μιας και η κρίση εήταν και είναι μια θαυμάσια ευκαιρία για τα αφεντικά να ξαναμοιράσουνε την πίτα μεταξύ τους. Οι εκδοτικοί οικοί που φιλοξενούμε στα ράφια μας διαφυλάττουν με νύχια και με δόντια την αξία του βιβλίου ως κοινωνικό αγαθό και μοιάζουν με τις Ιφιγένειες που αρνήθηκαν να θυσιαστούν στο βωμό της κοινής λογικής.

Όπως θα διαπιστώσετε κάνοντας έναν παραλληλισμό των τιμών μας με τις φάλαινες του Ιανού, της Πρωτοπορίας και της Πολιτείας τα βιβλία στο Χαλικούτι είναι ακόμα πιο φτηνά από αυτά τα σουπερμάρκετ της γνώσης. Πώς συμβαίνει αυτό;

Μια καλή κίνηση αλληλεγγύης από την πλευρά των ανεξάρτητων εκδοτικών και η έλλειψη του κέρδους του αφεντικού  (αφού αυτό δεν υπάρχει) από την πλευρά μας κάνουν τη λογική αφαίρεση. Στο Χαλικούτι πληρώνεται εκτός από την αρχική τιμή αγοράς, το 6% φ.π.α και μια μικρή επιβάρυνση προκειμένου να αγοράσουμε βιβλία προς δανεισμό για το αναγνωστήριο απέναντι.

Καλή ανάγνωση!