Από αύριο 3/1/2019 το Χαλικούτι ανοίγει ξανά την πόρτα του!
Στα ράφια τη βιβλιοθήκηs του,
θα βρείτε ατζέντες και ημερολόγια τοίχου για ένα οργανωμένο, δυναμικό, αγωνιστικό 2019! Καλή χρονιά να έχουμε!
Tag Archives: συνεταιρισμοί
ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΝΟΝΤΑΣ ΤΗ ΖΩΗ – Abdulah Ocalan / Eκδ. Στάσει Εκπίπτοντες
Καθώς ο αγώνας για την ελευθερία των γυναικών κατευθύνεται προς την πολιτική σφαίρα, πρέπει αυτές να γνωρίζουν ότι αυτή η πτυχή της πάλης είναι και η πιο δύσκολη. Αν δεν υπάρξει πολιτική νίκη, κανένα άλλο επίτευγμα δεν θα είναι μόνιμο. Και, όταν μιλώ για πολιτική επιτυχία, δεν αναφέρομαι στην οργάνωση κάποιου κινήματος για τη θέση της γυναίκας μέσα στο κράτος. Αντιθέτως, μιλώ για πάλη ενάντια στις κρατικές και ιεραρχικές δομές, για τη δημιουργία πολιτικών σχημάτων με στόχο μια κοινωνία δημοκρατική, οικολογική, που να σέβεται την ισότητα των φύλων και να μην περιστρέφεται γύρω από το κράτος. Επειδή η ιεραρχία και ο κρατισμός δεν συμβαδίζουν με τη γυναικεία φύση ένα κίνημα για την ελευθερία των γυναικών πρέπει να αγωνίζεται για αντί-ιεραρχικά και μη κρατικά πολιτικά σχήματα.
το κιβώτιο στη 2η Ευρωμεσογειακή συνάντηση 28/29 και 30 Οκτώβρη
Μέσα στην επονομαζόμενη «κρίση», μέσα σε μια Ελλάδα που κυβερνιέται από μνημόνια και από τα «αριστερά και από τα πάνω», μέσα σε μια Ευρώπη που καταρρέει, εμείς, άντρες και γυναίκες που εργαζόμαστε σε συνεργατικές και κατειλημμένες επιχειρήσεις, συνδικαλιστές, ακτιβιστές και αλληλέγγυοι διανοούμενοι από την Ιταλία, τη Γαλλία, την Ελλάδα, τη Σερβία, την Τουρκία, τη Βοσνία, την Κροατία, την Ισπανία, την Καταλονία, τη Χώρα των Βάσκων, τη Γερμανία, την Πολωνία, την Αγγλία, το Δυτικό Κουρδιστάν, συναντιόμαστε στις 28, 29 και 30 Οκτώβρη στην Θεσσαλονίκη για να μοιραστούμε εμπειρίες και να συζητήσουμε τη δυνατότητα της οργάνωσης της εργασίας με άλλο τρόπο, έναν τρόπο που να έχει στο κέντρο του την αξιοπρέπεια, τη δικαιοσύνη και την ελευθερία των ανθρώπων και όχι τον πλουτισμό των λίγων.
Μας εμπνέουν αγώνες από όλο τον κόσμο. Πραγματικοί αγώνες πραγματικών ανθρώπων που παλεύοντας για την επιβίωσή τους επινοούν δρόμους ζωής ενάντια στην εκμετάλλευση και την υποταγή, ενάντια σε ένα σύστημα παράλογο, αδηφάγο και διεστραμμένο που λεηλατεί τις ζωές του. Και τις ζωές μας.
Συναντιόμαστε λοιπόν, στο τέλος του Οκτώβρη, στην Θεσσαλονίκη, στο κατειλημμένο εργοστάσιο της ΒΙΟΜΕ. Για να ψάξουμε συλλογικές απαντήσεις στα συλλογικά ερωτήματα που έχουν προκύψει από τη μικρή μας εμπειρία.
Μπορεί να είμαστε λίγοι και μικροί. Αλλά, συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε. Για το παρόν μας. Και για ένα μέλλον με αξιοπρέπεια και όλους και για όλες.
Έκθεση ερασιτεχνικής φωτογραφίας #3 ΘΑΛΑΣΣΑ
Βγάζει η θάλασσα κρυφή φωνή —
φωνή που μπαίνει
μες στην καρδιά μας και την συγκινεί
και την ευφραίνει.
Τραγούδι τρυφερό η θάλασσα μας ψάλλει,
τραγούδι που έκαμαν τρεις ποιηταί μεγάλοι,
ο ήλιος, ο αέρας και ο ουρανός.
Το ψάλλει με την θεία της φωνή εκείνη,
όταν στους ώμους της απλώνει την γαλήνη
σαν φόρεμά της ο καιρός ο θερινός.
Φέρνει μηνύματα εις ταις ψυχαίς δροσάτα
η μελωδία της. Τα περασμένα νειάτα
θυμίζει χωρίς πίκρα και χωρίς καϋμό.
Οι περασμένοι έρωτες κρυφομιλούνε,
αισθήματα λησμονημένα ξαναζούνε
μες στων κυμάτων τον γλυκόν ανασασμό.
Τραγούδι τρυφερό η θάλασσα μας ψάλλει,
τραγούδι που έκαμαν τρεις ποιηταί μεγάλοι,
ο ήλιος, ο αέρας και ο ουρανός.
Και σαν κυττάζεις την υγρή της πεδιάδα,
σαν βλέπεις την απέραντή της πρασινάδα,
τον κάμπο της πούναι κοντά και τόσο μακρυνός,
γεμάτος με λουλούδια κίτρινα που σπέρνει
το φως σαν κηπουρός, χαρά σε παίρνει
και σε μεθά, και σε υψώνει την καρδιά.
Κι αν ήσαι νέος, μες σταις φλέβες σου θα τρέξη
της θάλασσας ο πόθος· θα σε ’πη μια λέξι
το κύμα απ’ τον έρωτά του, και θα βρέξη
με μυστική τον έρωτά σου μυρωδιά.
Βγάζει η θάλασσα κρυφή φωνή —
φωνή που μπαίνει
μες στην καρδιά μας και την συγκινεί
και την ευφραίνει.
Τραγούδι είναι, ή παράπονο πνιγμένων; —
το τραγικό παράπονο των πεθαμένων,
που σάβανό των έχουν τον ψυχρόν αφρό,
και κλαίν για ταις γυναίκες των, για τα παιδιά των,
και τους γονείς των, για την έρημη φωλιά των,
ενώ τους παραδέρνει πέλαγο πικρό,
σε βράχους και σε πέτραις κοφτεραίς τους σπρώχνει,
τους μπλέκει μες στα φύκια, τους τραβά, τους διώχνει,
κ’ εκείνοι τρέχουνε σαν νάσαν ζωντανοί
με ολάνοιχτα τα μάτια τρομαγμένα,
και με τα χέρια των άγρια, τεντωμένα,
από την αγωνία των την υστερνή.
Τραγούδι είναι, ή παράπονο πνιγμένων;—
το τραγικό παράπονο των πεθαμένων
που κοιμητήριο ποθούν χριστιανικό.
Τάφο, που συγγενείς με δάκρυα ραντίζουν,
και με λουλούδια χέρια προσφιλή στολίζουν,
και που ο ήλιος χύνει φως ζεστό κ’ ευσπλαγχνικό.
Τάφο, που ο πανάχραντος Σταυρός φυλάει,
που κάποτε κανένας ιερεύς θα παή
θυμίαμα να κάψη και να ‘πη ευχή.
Χήρα τον φέρνει που τον άνδρα της θυμάται
ή υιός, ή κάποτε και φίλος που λυπάται.
Τον πεθαμένο μνημονεύουν· και κοιμάται
πιο ήσυχα, συγχωρεμένη η ψυχή.
Κ.Π Καβάφης
(Από τα Αποκηρυγμένα, Ίκαρος 1983)
τα βιβλία των ανεξάρτητων εκδόσεων στο Χαλικούτι
Από τους πρώτους μήνες λειτουργίας του συνεταιρισμού ενεργοποιήθηκε η “μικρήαλλά” βιβλιοθήκη μας.
Η επιλογή μας να διακινούμε έργα μόνο ανεξάρτητων εκδόσεων ούτε τυχαία είναι ούτε βιτρίνα εναλλακτική. Στα χρόνια της κρίσης που διανύουμε η δίψα μας για αμεσολαβήτη ενημέρωση, ανάλυση αλλά και ριζοσπαστική λογοτεχνία είναι δεδομένη. Όπως συμβαίνει σε όλους τους τομείς της οικονομίας έτσι και στο χώρο του βιβλίου η συσσώρευση καλά κρατεί μιας και η κρίση εήταν και είναι μια θαυμάσια ευκαιρία για τα αφεντικά να ξαναμοιράσουνε την πίτα μεταξύ τους. Οι εκδοτικοί οικοί που φιλοξενούμε στα ράφια μας διαφυλάττουν με νύχια και με δόντια την αξία του βιβλίου ως κοινωνικό αγαθό και μοιάζουν με τις Ιφιγένειες που αρνήθηκαν να θυσιαστούν στο βωμό της κοινής λογικής.
Όπως θα διαπιστώσετε κάνοντας έναν παραλληλισμό των τιμών μας με τις φάλαινες του Ιανού, της Πρωτοπορίας και της Πολιτείας τα βιβλία στο Χαλικούτι είναι ακόμα πιο φτηνά από αυτά τα σουπερμάρκετ της γνώσης. Πώς συμβαίνει αυτό;
Μια καλή κίνηση αλληλεγγύης από την πλευρά των ανεξάρτητων εκδοτικών και η έλλειψη του κέρδους του αφεντικού (αφού αυτό δεν υπάρχει) από την πλευρά μας κάνουν τη λογική αφαίρεση. Στο Χαλικούτι πληρώνεται εκτός από την αρχική τιμή αγοράς, το 6% φ.π.α και μια μικρή επιβάρυνση προκειμένου να αγοράσουμε βιβλία προς δανεισμό για το αναγνωστήριο απέναντι.
Καλή ανάγνωση!
Συνεργατική και Αλληλέγγυα Οικονομία: Το παράδειγμα και η πρόκληση του συνεταιρισμού το Κιβώτιο (Κόντρα στις ανατριχιαστικές ουτοπίες του καπιταλισμού)
GDE Error: Requested URL is invalid
Κρητικό γλέντι στο Χαλικούτι 28/7
Φίλες και φίλοι , από καιρό τώρα θέλαμε και τώρα μπορούμε: ένα αληθινό κρητικό βράδυ με αφορμή τα πραγματικά γενέθλια του καφενείου που αυτές τις μέρες συμπληρώνει 3 χρόνια λειτουργίας. Το γλέντι της Τρίτης 28/7 είναι το δυνατό προεόρτιο πριν το καθιερωμένο πλέον διήμερο εκδηλώσεων που ακολουθεί σε λίγο καιρό. Ευχαριστούμε τους φίλους μουσικούς που ανταποκρίθηκαν για άλλη μια φορά.
ΓΙΑΤΙ ΚΛΕΙΝΕΙ ΤΟ ΜΠΕΓΙΡΙ- ένα αναγκαίο κείμενο απολογισμού
το παρακάτω κείμενο της συνέλευσης εργαζομένων του συνεταιρισμού το “κιβώτιο” μοιράστηκε την τελευταία μέρα λειτουργίας (31/1/2015) του αυτοδιαχειριζόμενου μπακάλικου κατά τη διάρκεια του γλεντιού…κλεισίματος. Και όμως αν υποδεχόμασταν κάθε φορά το τέλος σαν μια καινούρια αρχή τότε και η θλίψη θα γίνονταν γιορτή.
Η ανταπόκριση του κόσμου ήταν συγκινητική. Ευχαριστούμε πολύ!
GDE Error: Requested URL is invalid
Κυριακή Οικονομικής ενίσχυσης για νέο συνεργατικό εγχείρημα στο Ρέθυμνο
Ο συνεταιρισμός για την αλληλέγγυα οικονομία ” το Κιβώτιο” (Χαλικούτι – Μπεγίρι) στηρίζει έμπρακτα την προσπάθεια για τη δημιουργία του συνεργατικού οβελιστήριου “Συν-τροφη” και σας καλεί σε γλέντι οικονομικής ενίσχυσης την Κυριακή 26 Ιανουαρίου από το μεσημέρι μέχρι το κλείσιμο. Το γλέντι θα πλαισιωθεί από ζωντανή ρεμπέτικη και παραδοσιακή μουσική. Όλα τα έσοδα και τα μεροκάματα της ημέρας θα διατεθούν προς ενίσχυση του νέου εγχειρήματος που βρίσκεται μια ανάσα πριν να γίνει πραγματικότητα στην Αλ.Κοραή και Κορωναίου γωνία.
Με ιδιαίτερη χαρά βλέπουμε την ιδέα της εργασίας χωρίς αφεντικά να εμπνέει ολοένα και περισσότερα εγχειρήματα στην πόλη μας με χαρακτηριστικά που όχι μόνο ξεπερνούν την ασφάλεια του εναλλακτισμού αλλά δημιουργούν νέες αντιστάσεις και ρωγμές ενάντια σε αυτό που καλούμαστε να αποκαθηλώσουμε όλοι μαζί: την απογοήτευση – από τη μια- ότι είναι ουτοπικό να σκέφτεσαι χωρίς αφεντικό και το παραμύθι – από την άλλη- ότι είμαστε μόνοι και αδύναμοι απέναντι στην κοινωνική αποσάθρωση.
Για αυτούς τους λόγους καλωσορίζουμε και τη Συν-τροφή στο πειραματικό ταξίδι με αφετηρία την αυτοδιαχείριση και τελικό προορισμό την κοινωνική αυτοδιεύθυνση…
Κυριακή στο Χαλικούτι λοιπόν…
